تسلیت

ایام اربعین حسینی و شهادت امام هشتم امام رضا(ع)را به همه تسلیت عرض می کنم.

اصول گرو وسردکردن

امروزه اهمیت فعالیت بدنی به عنوان بخش مکمل زندگی سالم گسترش یافته و شواهد علمی از فواید سلامت بخش تمرین و ورزش در حال افزایش است در همین رابطه گرم کردن بدن قبل از تمرینات ورزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و عامل اصلی در جلوگیری از آسیبها وصدمات ورزشی می باشد. 

گرم کردن و آماده سازی بدن:

گرم کردن برای رسیدن به هدف های زیر انجام می شود :

1- آمادگی بدنی 2- پیشگیری از آسیب های ورزش 3- آمادگی ذهنی و روانی

گرم کردن عمومی و گرم کردن اختصاصی

- گرم کردن عمومی : شامل حرکاتی است که بدن را به طور کلی و عمومی گرم می کند و در کلیه رشته های ورزشی انجام می شود و با فنون و مهارت هایی که باید در یک رشته خاص ورزشی انجام شود مستقیما ارتباط ندارد .

گرم کردن عمومی سه مرحله دارد :

1- راه رفتن و دو نرم 2- نرمش های عمومی 3- کشش

- گرم کردن اختصاصی : گرم کردن اختصاصی مرور فن و مهارت هایی است که ورزشکار در تمرین یا مسابقه باید انجام دهد برای مثال : در رشته والیبال بازیکنان پس از گرم کردن عمومی . چند حرکت پاس پنجه و ساعد و اسپک را انجام می دهند یا در بازی بسکتبال بازیکنان چند بار انواع دریبل و پاس و شوت و ریباند و ضد حمله را تمرین می کنند .

گرم کردن باتوجه به عوامل زیرتعیین می شود :

1-شرایط محیطی : هر قدر هوا سرد تر باشد مدت گرم کردن باید بیشتر باشد ، بنابراین در مناطق و فصل های گرم یا معتدل مدت 5 تا 10 دقیقه و در هوای سرد 10 تا 20 دقیقه توصیه می شود.

2-لباس ورزشکار : میزان پوشش و لباس ورزشکار بر مدت گرم کردن موثر است بنابراین بهتر است ورزشکار در هنگام سردی هوا با لباس

گرم کن به نرمش بپردازد تا بدنش بهتر و سریعتر گرم شود و همچنین می تواند در هنگام تمرین یا مسابقه از تعداد لباس خود بکاهد .

3- میزان آمادگی فرد : هر قدر آمادگی فرد بیشتر باشد مدت گرم کردن کم تر است و بر عکس. ورزشکاران قهرمان نیز از اهمیت گرم کردن نباید غافل باشند .
4- نوع تمرین : هر چقدر مدت تمرین اصلی بیشتر باشد ، مدت گرم کردن نیز باید بیشتر باشد

5 - سن : با افزایش سن، نرمش و انعطاف پذیری کاهش می یابد بنابراین باید به مدت گرم کردن افزود .

6- مقدار آسیب دیدگی: اگر ورزشکار سابقه آسیب دیدگی و ضرب دیدگی در یک ناحیه خاص داشته باشد لازم است آن را بیشتر گرم کند .

7- شدت گرم کردن : شدت گرم کردن به میزان آمادگی فرد بستگی دارد . برای مثال : گرم کردن کافی از نظر مدت و شدت برای قهرمان شنای المپیک باعث خستگی و درماندگی شنا گر عادی و تفریحی می شود

اصول ایمنی در هنگام ورزش

1- پیش از کشش بدن را گرم کنیم .
2- کشش را قبل و بعد از تمرین انجام دهیم.

3- کشش را به آهستگی و آرامی انجام دهیم

4- هرگز حرکت ناگهانی و شدید انجام ندهیم .
5- کشش را تا سر حد تنش یا ناراحتی انجام ندهیم ؛ و هرگز احساس درد نکنیم .
6- در هنگام کشش نفس را حبس نکنیم و به آهستگی به تنفس ادامه دهیم .
7- هر حرکت کششی را ، بطور متوسط 10 تا 20 ثانیه ثابت نگه داریم . 

 اصولی که در گرم کردن باید رعایت کرد

1-تمرینات گرم کردن باید به تدریج و به آرامی انجام شود .

2- مدت و شدت گرم کردن باید به اندازه ای باشد تا درجه حرارت عضلات و بخش های داخلی بدن را افزایش دهد . اما این به معنی انجام تمرینات طولانی و شدید نیست زیرا خستگی و کاهش ذخایر انرژی را در پی خواهدداشت .

3- فاصله زمانی گرم کردن تا آغاز تمرین اصلی یا مسابقه باید کوتاه باشد ، اگر چه ممکن است

اثر گرم کردن 45 دقیقه پس از پایان آن باقی بماند اما برای دست یابی به بهترین نتیجه، فاصله پایانی گرم کردن تا آغاز تمرین یا مسابقه نباید از 15 دقیق بیشتر باشد .

4- گرم کردن عمومی: عضلات بزرگ و حرکات کلی را در بر می گیرد نه حرکات ظریف و عضلات کوچک را .

5- شدت گرم کردن به آمادگی فرد بستگی دارد و از 60 تا 80 درصد اکسیژن مصرفی متغیر است .

6- کشش: کشش یکی از اجزای حیاتی و جدانشدنی گرم کردن است . کشش ؛ انعطاف پذیری را افزایش می دهد و عضـلات ؛ مفاصـل و رباطها را برای تمرین شدید آمـاده مـی کند بنابراین کشش احتمال آسیب دیدگی را کاهش می دهد چون بسیاری از آسیبها در نتیجه عدم نرمش و انعطاف پذیری ایجاد می شود تمرینات کششی کلیه گروههای عضــلات اصلــی و مفاصل بدن را در بر می گیرد .در کشش صحیح بدن ثابت و بـی حرکت باقی می ماند و نباید درد یا ناراحتی احساس کرد کشش بیش از حد به عضلات و زردپی ها آسیب می رساند و در ضمن دردناک و بیفایده است 

فیزیولوژی گرم کردن بدن :

یکی از مهمترین مبحث هایی که در یک دوره تمرین یا بهتر بگوییم در یک جلسه تمرین بایستی رعایت گردد گرم کردن بدن است چنانچه در فیزیولوژی ورزش دیدیم که هر فرد ورزشکاری بتواند طوری بدنش را گرم نماید که به راحتی خون و اکسیژن به عضلات برساند آن فرد در آن جلسه تمرین بهتر عمل خواهد نمود چون خون و اکسیژن به عضلات برساند آن فرد در آن جلسه تمرین بهتر خواهد نمود چون خون فرد ورزشکار دارای اکسیژن سرشار بوده و استرس سلول عضلانی قرار خواهد گرفت و نمی گذارد اسیدلاکتیک در عضله جمع شود و باعث درد آن ناحیه گردد .

در بالا بردن درجه حرارت توسط گرم کردن بدن دستگاه تنفس و عضلات تنفس بیشتر درگیر هستند به دیافراگم که یکی از مهمترین عضلات در تنفس است خون و اکسیژن بیشتری رسیده در نتیجه باعث بهبودی در تنفس فرد ورزشکار می شود .  

فیزیولوژی سرد کردن بدن :

پس از تمرینات متناوب چه به مدت طولانی یا کوتاه سرد کردن بدن باید صورت بگیرد. سرد کردن بدن در جلسه بعدی تمرین بسیار بسیار موثر است. کسانی که پس از یک جلسه تمرین یک دفعه تمرین را قطع می کنند در واقع با افت ناگهانی ضربان قلب مواجه می گردند و باعث می شوند که اسیدلاکتیک که بر اثر فشار تمرین حاصل شده است و در بدن باقی بماند. اسیدلاکتیک باعث گرفتگی حاد و یا تاخیری شده است یعنی اینکه اسید موجود در خون که بایستی به کبد برده شود تا در آنجا شکسته شده و تبدیل به کلیکوژن شود که یا به صورت چربی در آیدیا در مصرف عضله دیگری قرار گیرد انجام نشده و در عضله به صورت توده ای از اسید درآید و از کارایی عضلانی بکاهد ولی اگر با استراحت فعال انجام پذیرد این گونه نخواهد شد و خون اسیدلاکتیک را به کبد برده و در آنجا آن را تجزیه خواهد نمود .

بهترین راه برگشت به حالت اولیه استراحت به صورت فعال خواهد بود به این ترتیب که فرد به جای اینکه یک دفعه پس از تمرین بایستد با راه رفتن و انجام حرکات کششی و ورزشهای سبک ضربان قلب را کند کرده و سپس تمرین را قطع می کند .

قوانین طناب کشی

(( ضوابط و مقررات رشته طناب‌کشی- 88))

طناب کشی ورزشی است تیمی که بین دو گروه 8 نفره برگزار می‌گردد.

مسابقات این رشته مفرح ورزشی در داخل سالن، روی پیست و خارج از سالن روی چمن و ساحل دریاها روی ماسه برگزار می‌شود در جشنواره‌ها و همایش‌های تفریحی نیز می‌توان این رشته ورزشی را بدون توجه به قانون و ضوابط مسابقات انجام داد.

<!--[if !supportLists]-->· <!--[endif]-->لوازم و تجهیزات:

الف: طناب: طول طناب حداقل 33 متر و قطر طناب (‌محیط) 10 تا 12 سانتیمتر بوده و فاقد هرگونه گره است و دو سر طناب نیز باید بسته باشد. جنس طناب از کنف خواهد بود.

<!--[if !supportLists]-->· <!--[endif]-->علامت طناب: بمنظور انجام هر چه بهتر مسابقات و بالابردن سطح قضاوت داوران نوارها و علامت‌های روی طناب درج می‌گردند که اگر طناب کشیده یا جمع شود. داور بتواند آن را به راحتی ملاحظه نماید. 

در موقع مسابقات پنج نوار یا علامت رنگی روی طناب درج میشود.

الف) یک نوار رنگی در مرکز طناب ( وسط) قرمز

ب) 2 نوار رنگی هر کدام به فاصله 4 متر از علامت مرکزی ( وسط طناب) – زرد

ج) 2 نوار رنگی هر کدام به فاصله 5 متری از علامت مرکزی طناب ( وسط طناب) مشکی

* وزن وتعداد بازیکنان: در تیمهای طناب‌کشی 9 نفر عضو هستند که 8 نفر اصلی و یک نفر ذخیره می‌باشند که مجموع وزن ورزشکاران در مسابقات برای نوجوانان، جوانان و بانوان به شرح زیر است

وزن بازیکنان: به مجموع وزن بازیکنان یک تیم گفته می‌شود و مسابقات در اوزان زیر برگزار می‌شود :

480- 520-560-600-640-680-720 کیلوگرم

فضا یا محوطه طناب‌کشی:

زمین و محوطه طناب کشی بایستی تخت- هموار و یا پوشیده از چمن باشد.

طول محوطه طناب‌کشی بایستی حداقل 30 متر و عرض آن بیشتر از 3 متر باشد.

توجه:‌ برابر قوانین جدید مسابقات در پیست طناب‌ کشی که تقریباً شبیه پیست شمشیر بازی میباشد انجام می‌شود.

نحوه گرفتن طناب:

هیچ ورزشکاری نباید طناب را جلوتر از نقطه‌ای که با رنگ یا نوار مشخص شده است بگیرد.

در آغاز هر کشش، اولین ورزشکار می‌تواند تا جایی که امکان دارد نزدیک علامت رنگی یا نوار طناب قرار بگیرد.

هیچ حلقه‌ای یا گره‌ای نباید در طناب وجود داشته باشد و هیچ نقطه‌ای از طناب نباید به بدن ورزشکار قفل شده یا بسته شده باشد.

هر ورزشکار باید طناب را با دستان لخت و بدون پوشش ( دستکش) بگیرد یعنی کف هر دو دست رو به بالا باشد و طناب از بین بدن و بازی ورزشکار عبور کند. هر نوع مانعی که باعث آزاد حرکت نکردن طناب شود خطا محسوب می‌شود. پاها باید به سمت جلو دراز شده باشد و جلوتر از زانوها قرار داشته باشند. کلیه ورزشکاران در تمام وقت مسابقه به حالت کشش قرار بگیرند.

<!--[if !supportLists]-->· <!--[endif]-->برنده یک کشش

هر تیم زمانی برنده یک کشش است که طناب را در مسافت مورد لزومی که با علامت مشخص گردیده،‌ حرکت دهد و آنقدر طناب را بکشد که علامت مرکزی روی طناب از خط روی زمین بگذرد.

امتیاز دهی:

هر تیم زمانی برنده مسابقه اعلام می‌شود که در 2 کشش از 3 کشش بر حریف چیره شود.

هر تیم که در یک کشش برنده شود یک امتیاز می‌گیرد. و هر تیمی که در 2 کشش متوالی برنده شود مسابقه را برده است تیمی که بتواند در 2 بار کشش متوالی، 2 بر صفر بر حریفش غلبه کند، 3 امتیاز بدست می‌آورد و تیم بازنده هیچ امتیازی بدست نخواهد آورد، تیمی که در 3 بار کشش با حساب 2بر 1 بر حریفش غلبه کند، 2 امتیاز و حریفش یک امتیاز کسب می‌کند.

زمان استراحت: وقت استراحت بین هر کشش 2 دقیقه است.

قوانین بازی هفت سنگ

1ـ هر تیم شامل 5 بازیکن (4 نفر اصلی و 1 نفر ذخیره) می‌باشد. 2ـ مسابقات با توپ مینی‌هندبال شماره 1 و هفت عدد مکعب چوبی به ابعاد 10׷׳ سانتی‌متر با شماره‌های 1 الی 7 که شماره گذاری آن در یک طرف انجام ‌شود و چوب‌ها باید به ترتیب از پایین به بالا چیده شود. 3ـ لباس بازیکنان متحدالشکل می‌باشد. شماره پیراهن در وسط پشت 20 سانتی‌متر و در وسط جلو 15 سانتی‌متر و به پهنای 2 سانتی‌متر است. 4ـ هرگونه تصمیم‌گیری در موارد پیش‌بینی نشده به عهده کمیته فنی مسابقات خواهد بود. شرح بازی شروع بازی با قرعه‌کشی بوده و برنده قرعه حق انتخاب مدافع یا مهاجم‌بودن را دارد تیم مهاجم به فاصله 7 متر از سنگ‌ها، پشت‌خط‌شروع (خط پرتاب) قرار می‌گیرد. و تیم مدافع مقابل تیم مهاجم پشت نیم‌دایره مستقر می‌شوند. با سوت داور، نفر اول تیم مهاجم از پشت خط پرتاب، توپ را با دست به سمت سنگ‌ها در مدت کمتر از 3 ثانیه پرتاب می‌نماید. اگر توپ به سنگ‌ها اصابت نکند نفر بعدی تیم مهاجم پرتاب را انجام می‌دهد و پس از اینکه سنگ‌ها به زمین ریخته شد بازیکنان مدافع توپ را برداشته و سعی می‌کنند با پاس‌کاری و حرکت، بازیکنان تیم مهاجم را که قصد چیدن سنگ‌ها را دارند با توپ بزنند. بازیکنی که توپ به او اصابت نماید از زمین بازی خارج می‌شود. اگر مدافعین همه بازیکنان مهاجم را با توپ بزنند برنده خواهند شد. اما اگر قبل از اینکه همه بازیکنان تیم مهاجم از بازی خارج شوند بازیکنی موفق به چیدن سنگ‌ها شود، آن تیم برنده بازی خواهد بود.

قوانین و مقررات بازی هفت سنگ

1ـ بازی در سه ست و حداکثر زمان در هر ست 5 دقیقه می‌باشد. 2- تیمی برنده بازی است که برنده دو ست (گیم) شود. 3ـ زمین بازی 15 נ14 متر (نصف زمین بسکتبال) می‌باشد. 4ـ در صورتی که بازیکنان مهاجم هیچکدام نتوانند سنگ‌ها را مورد هدف قرار دهند، تیم مدافع برنده آن ست خواهد بود. 5ـ در صورتی که بازیکن مدافع بیش از 5 ثانیه توپ را در دست خود نگاه دارد خطای 5 ثانیه اعلام و به بازیکن مهاجم اجازه چیدن یک سنگ را بدون مزاحمت می‌دهند. (قانون 5 ثانیه) 6ـ بازیکن مهاجم بعد از چیدن سنگ‌ها اگر دست خود را بالا ببرد (قبل از اعلام هفت‌سنگ توسط وی) مدافعین حق زدن وی را ندارند. 7ـ خارج شدن توپ از زمین خطاست و بازیکن مدافع می‌تواند برای آوردن توپ از زمین خارج شود. - هر تیم مدافع حق دارد در مدت 20 ثانیه توپ را نگه دارد و در این زمان اگر پرتابی صورت ندهد خطا محسوب می‌شود و یک سنگ چیده می‌شود. (قانون 20 ثانیه) ـ برای هرگونه حادثه غیرقابل پیش‌بینی زمان متوقف می‌شود. خطاها ـ لمس خط پرتاب توسط فرد پرتاب کننده خطا بوده، که نوبت پرتاب را از دست می‌دهد و در صورت ریخته شدن سنگ‌ها، دوباره سنگ‌ها چیده می‌شوند. ـ خارج شدن بازیکنان تیم مهاجم با توپ و بدون توپ از زمین بازی خطا بوده و بازیکن خاطی باید زمین بازی را ترک نماید. ـ بازیکنان مدافع نمی‌توانند مانع حرکت افراد مهاجم شوند، آنها می‌توانند با پاسکاری و حرکت، مهاجمین را با توپ بزنند، در غیراینصورت بازیکن خاطی اخراج می‌شود. ـ زدن بازیکنان مهاجم با پرتاب توپ صحیح است. لمس کردن بدن مهاجم با توپ خطاست و بازیکن خاطی باید زمین بازی را ترک نماید. ـ عبور کامل یک پای مدافع از قوس نیم‌دایره (قوس دفاع) خطا محسوب می‌شود و یک پرتاب اضافه به تیم مقابل داده می‌شود (لمس خط خطا نیست). - لمس بازیکنان مهاجم باید هنگام پرتاب درنیمه دایره مقابل خط پرتاب باشد. - حداکثر فاصله خط محیطی با انتهای فضای سالن 3 متر می‌باشد.

قوانین و مقررات پینگ پنگ ومقررات مربوط به مسابقات بین المللی

میز

سطح روی میز که سطح بازی نامیده میشود ، باید به صورت مستطیل بوده طول آن 74/2 متر و عرض آن 525/1 متر باشد. این میز که در سطح افقی قرار میگیرد باید 76 سانتیمتر از زمین ارتفاع داشته باشد.

سطح موثر بازی کناره های عمودی میز را در بر نخواهد گرفت

سطح بازی میتواند از هر جنسی ساخته شود با این شرط که وقتی یک توپ استاندارد در هر قسمت میز از ارتفاع 30 سانتیمتری رها شود به اندازه 23 سانتیمتر به سمت بالا جهش داشته باشد

سطح بازی باید دارای رنگی یکنواخت به صورت تیره و مات و بدون و بازتاب نور باشد و خط سفید کناری به عرض 2 سانتیمتر در امتداد طول ( لبه ی 47/2 متری ) و خط سفید انتهایی به عرض 2 سانتیمتر در امتداد عرض ( لبه 525/1 متری ) کشیده

میشود

سطح بازی به وسیله یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم میشود . این تور موازی با خطوط انتهایی و به طور یکنواخت از یک طرف میز به طرف دیگر آن کشیده میشود

در بازیهای دو نفره ٬ هر زمین به وسیله ی یک خط میانی سقید رنگ به عرض 3 میلیمتر به دو قسمت مساوی به نام ((نیم زمین)) تقسیم می شود. این خط میانی به موازات خطوط کناری کشیده خواهد شد و باید جزئی از نیم زمین سمت راست محسوب شود .

مجموعه تور

مجموعه تور شامل تور ٬ ضمائم آن ٬ پایه های مربوطه و گیره هایی است که مجموعه تور را به میز متصل میکند .

تور باید به وسیله ی طنابی که طرفین آن به دو پایه عمودی به ارتفاع 25/15 سانتیمتر بسه شده متصل شود و حد خارجی این دو پایه نیز باید 25/15 سانتیمتر خارج از خط کناری میز باشد .

قسمت بالای تور در سرتاسر طول آن باید به 25/15 سانتیمتر از سطح بازی ارتفاع داشته باشد .

قسمت پایین تور ٬ در سرتاسر طول آن باید تا حد امکان به سطح بازی نزدیک بوده و قسمتهای انتهایی دو طرف تور نیز تا حد امکان نزدیک و چسبیده به میله های نگهدارنده تور باشد .

توپ

توپ باید کروی شکل و قطر ان 40 میلیمتر باشد .

وزن توپ باید 7/2 گرم باشد.

جنس توپ باید از سلولوئید با مواد پلاستیکی مکشابه و زنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور باشد .

راکت

راکت میتواند به هر شکل ٬ اندازه و وزن مورد استفاده قرار گیرد اما تیغه (چوب) آن باید صاف و محکم باشد .

حداقل 85 % از ضخامت تیغه راکت ( چوب راکت ) باید از چوب طبیعی باشد . یک لایه چسبانک در میان تیغه راکت میتواند به کمک مواد الیافی مانند الیاف کربن ٬ الیاف شیشه ٬ یا کاغذ فشرده ٬ محکم و تقویت شود اما این لایه نباید ضخیم تر از 5/7 درصد کل ضخامت و یا 53/0 میلیمتر باشد ( در این محاسبه هر کدام عدد کمتری باشد در نظر گرفته می شود ) .

هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار میگیرد باید از جنس لاستیک معمولی عاجدار که عاج آنها به طرف بیرون است پوشیده شود که در این صورت ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از 2 میلیمتر تجاوز کند ٬ و یا از جنس لاستیک دو لایه با عاج های به طرف داخل یا خارح بوده که ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از 4 میلیمتر بیشتر باشد .

لاستیک عاجدار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که عاج های آن به طور یکنواخت قرار گرفته اند . تراکم این عاج ها نباید کمتر از 10 عاج و بیشتر از 30 عاج در هر سانتیمتر مربع باشد .

لاستیک دو لایه عبارت است از یک لایه اسفنج منفذدار که با یک لایه ی بیرونی لاستیک عاجدار معمولی با ضخامت حداکثر 2 میلیمتر پوشیده شده است .

تیغه راکت ٬ لایه بین ان ٬ لایه های پوشش و یا لایه های چسب بین آن که در قسمتی از راکت قرار داشته باشند که ضربه ها با آن زده میشود ٬ باید یکنواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشند .

سطح رویه یک طرف راکت و یا سطح تیغه راکت که رویه نداشته باشد ٬ باید به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه باشد.

عدم یکنواختی در سطح رویه راکت حتی به صورت جزئی و یا عدم یکنواختی در رنگ ان که به دلیل ضربه خوردن یا ساییدگی رخ داده باشد مجاز است مشروط بر آنکه منجر به تغییر در کل خصوصیان سطح رویه راکت نشود .

در آغاز هر مسابقه و هر زمان که در طول مسابقه ٬ بازیکن راکتش را عوض کند باید راکتی که میخواهد از آن استفاده کند به خریف اش و داور نشان دهد و اجازه امتحان کردنش را نیز به آنان بدهد.

تعاریف

رالی عبارت است از مدت زمانی که توپ در جریان بازی در گردش است .

توپ از اخرین لحظه ای که به صورت ثابت در کف دست آزاد بازیکن قرار دارد ٬ پیش از پرتاب برای زدن سرویس ٬ رالی یک (( لت )) یا یک امتیاز محسوب می شود .

یک (( لت )) عبارت است از یک رالی که نتیجه ی آن در شمارش بازی منظور نمیشود .

یک (( امتیاز )) عبارت است از یک رالی که نتیجه آن در شمارش بازی منظور می شود .

(( دست بازی )) دستی است که راکت را میگیرد .

(( دست آزاد )) دستی است که راکت را نمیگیرد .

یک بازیکن زمانی به توپ ضربه وارد کرده است که با راکتی که در دست دارد و یا با قسمت زیر مچ دست بازی به توپ ضربه بزند .

یک بازیکن زمانی در مقایل توپ انسداد ایجاد میکند که لباس وی یا آنچه همراه خود دارد در هنگام بازی با توپی که هنوز از خط انتهایی خود عبور نکرده و یا از زمان آخرین ضربه از سوی حریف با زمین بازی برخورد نداشته تماس حاصل کند.

(( زننده سرویس ) بازیکنی است که اولین ضربه را در یک (( رالی )) به توپ وارد میکند .

(( گیرنده سرویس )) بازیکنی است که دومین ضربه را در یک (( رالی )) به توپ وارد میکند .

(( داور )) شخصی است که برای کنترل مسابقه منصوب میشود .

(( کمک داور )) شخصی است که در زمان تصمیم گیری های ویژه به داور کمک میکند .

هر آنچه بازیکن پوشیده با همراه خود داشته باشد به غیر از توپ شامل همه لوازم و اشیایی است که در هنگام اغاز رالی مورد استفاده وی بوده است .

زمانی که توپ از هر منطقه ای به جز از قسمت بین تور و پایه آن و یا از قسمت بین تور و سطح بازی عبور کند ٬ در واقع آن توپ از روی مجموعه تور یا دور تا دور ان (( عبور کرده )) تلقی خواهد شد .

(( خط پایانی )) خطی است که به صورت فرضی در هر دو جهت امتداد داشته باشد.

سرویس صحیح

در آغاز یک سرویس ٬ توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده سرویس در پشت خط پایانی و در بالای سطح بازی قرار داشه باشد .

سپس زننده سرویس توپ را تقریبا با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد به صوری که توپ ٬ پس از رها شدن از کف دست آزاد بازیکن حداقل 16 سانتیمتر به سمت بالا بیاید و سپس قبل از ضربه خوردن ٬ بدون تماس با چیزی پایین خواهد آمد .

در زمانی که توپ به سمت پایین در حال حرکت است ٬ زننده سرویس به آن ضربه وارد میکند به نحوی که توپ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی مجموعه تور و یا از کنار آن ٬ مستقیما با زمین حریف تماس حاصل کند . در بازی های دو نفره ٬ توپ باید به ترتیب به نیمه سمت راست زمین زننده سرویس و گیرنده سرویس برخورد کند .

از شروع سرویس تا وقتیکه به توپ ضربه وارد میشود توپ باید بالاتر از سطح بازی و پشت خط پایانی زننده سرویس قرار داشته باشد و نباید توپ توسط قسمتی از بدن یا لباس زننده سرویس یا یار او از گیرنده سرویس پنهان گردد . ضمنا پس از انجام سرویس ٬ دست آزاد زننده سرویس نباید بین بدن او و تور قرار گیرد .

بازیکن مسئول است سرویس را بنحوی اجرا نماید که داور یا کمک او قادر به مشاهده رعایت مقررات اجراء سرویس صحیح از جانب او باشند

درصورتیکه داور نسبت به صحیح بودن سرویس شک داشته باشد ( برای اولین بار ) تنها با دادن اخطار به زننده سرویس اکتفا میکند( لت ) اما امتیاز به دریافت کننده سرویس داده نمیشود.

در صورت تکرار بندبالا( تردید داور در ارتباط با صحیح بودن سرویس ) خطا گرفته شده و برای دریافت کننده سرویس یک امتیاز در نظر گرفته خواهد شد .

در صورتیکه سرویس محققا بطور وضوح غلط باشد ٬ هیچ اخطاری داده نخواهد شد و به گیرنده سرویس یک امتیاز تعلق خواهد گرفت .

استثنائا ٬ در صورتیکه داور ٬ پیش از مسابقه از ناتوانی های جسمی یک بازیکن آگاهی داشته باشد میتواند برخی از موارد عدم اجرای صحیح سرویس را نادیده بگیرد .

برگشت صحیح

به توپی که سرویس شده یا برگشت داده شده به نحوی ضربه وارد خواهد شد که یا مستقیما از بالا و یا از کنار مجموعه تور عبور کند و یا پس از اصابت به مجموعه تور به زمین حریف اصبت کند .

ترتیب بازی

در بازی های انفرادی ٬ زننده سرویس ابتدا باید یک سرویس صحیح را اجرا کند ٬ سپس گیرنده سرویس ٬ یک برگشت صحیح را اجرا کند و به همین ترتیب زننده سرویس و گیرنده سرویس هر یک به طور متناوب یک برگشت صحیح را انجام دهند .

در بازی های دو نفره ٬ ابتدا زننده سرویس ٬ باید یک سرویس صحیح را اجرا کند ٬ سپس گیرنده سرویس ٬ یک برگشت صحیح انجام داده ٬ بعد از آن همبازی زننده سرویس ٬ یک برگشت درست انجام میدهد و پس از آن هر بازیکن به نوبه خود به طور متوالی برگشت صحیح را انجام خواهد داد .

((لت))

یک رالی در موارد زیر یک (( لت )) محسوب میشود :

در صورتیکه توپ در سوریس در حین عبور از محموعه تور ٬ به آن برخورد کند ٬ مشروبط بر آنکه سرویس به درستی اجرا شده باشد و یا گیرنده توپ یا همبازی او در توپ انسداد ایجاد کند ؛

درصورتیکه سرویس زمانی اجرا شود که گیرنده سرویس با همبازی او آمادگی لازم را نداشته و هیچگونه اقدامی در جهت وارد کردن ضربه به توپ انجام ندهند ؛

در صورتیکه بنا به دلایلی که خارج از کنترل بازیکن است ٬ سرویس غیر صحیح یا برگشت غیر صحیح و یا عملی مغایر با قوانین بازی صورت گرفته باشد ؛

در صورتیکه بازی توصط داور یا کمک داور متوقف شود .

بازی را در موارد زیر میتوان متوقف ساخت :

به منظور تصحیح اشتباهی که در سرویس ٬ دریافت و یا زمین رخ داده است ؛

بمنطور اعلام سیستم تسریع ؛

بمنطور اخطار یا جریمه بازیکن ؛

اگر عواملی باعث اختلال در شرایط بازی شود به نحوی که در نتیجه رالی تاثیر بگذارد .

امتیاز

به غیر از مواردی که رالی ٬ یک لت محسوب میشود ٬ در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب میکند :

اگر حریف او نتواند یک سرویس صحیح اجرا کند .

اگر حریف او نتواند یک برگشت صحیح اجرا کند .

اگر پس از آنکه یک سرویس صحیح با یک برگشت صحیح را انجام داد ٬ توپ پیش از آنکه توسط حریف زده شود به جایی غیر از مجموعه تور اصابت کند .

اگر توپ پس از آنکه توسط حریف زده شد ٬ بدون اصابت با زمین او از خط انتهایی عبور کند.

اگر حریف مانعی بر سر راه توپ ایجاد کند .

اگر حریف دو مرتبه متوالی به توپ ضربه وارد کند .

گر حریف با طرفی از راکت که سطح آن قانونی نباشد٬

اگر بازیکن مقابل و هر آنچه که پوشیده یا حمل میکند ٬ سطح بازی را حرکت دهد.

اگر بازیکن مقابل و هر انچه که پوشیده و یا حمل میکند ٬ به محموعه تور اصابت کند .

اگر دست آزاد بازیکن به سطح بازی برخورد کند .

اگر بازیکنان مقابل در مسابقات دو نفره خارج از نوبتی که توسط اولین زننده توپ و اولین گیرنده توپ تعیین شده است به توپ ضربه وارد کنند .

و مواردی که در قسمت مربوطه به سیستم تسریع ) به آنها اشاره خواهد شد .

گیم

هر بازیکنی یا زوجی که زودتر به امتیاز 11 دست یابد ٬ برنده گیم خواهد بود ٬ مگر انکه دو بازیکن و یا هر دو زوج به امتیاز مساوی 10دست یابند . در این صورت برنده ٬ بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیشتر از حریف خود کسب کند .

در مورد مقررات تنیس روی میز سوء تفاهم ها و بد فهمی هایی وجود دارد .

مواردی که در زیر می آید مهمترین نکته هایی است که باید مورد توجه قرار گیرد :
امتیاز بندی پینگ پنگ 1. هر گیم 11 امتیاز است
2. هر گیم باید با اختلاف 2 امتیاز برده شود
3. هر مسابقه با بردن 3 گیم از 5 گیم و در مسابقات بین المللی 4 گیم از 7 گیم به پایان رسد
4. سرویس ها پس از هر 2 امتیاز ، به نوبت زده می شود
5. هر گیم با امتیاز 7-0 یا هر امتیاز دیگری ، جز 11 به پایان نمی رسد
زدن سرویس
1. توپ باید با دستی که جمع نشده و انگشت شست آن آزاد و انگشتان دیگر کنار هم قرار دارند گرفته شود.
2. توپ باید حداقل 15/25 سانتیمتر یا همان 16 سانتیمتر(که ارتفاع تور تنیس روی میز است) به هوا پرتاب شود.
3. هنگامی که توپ در حال پایین آمدن است ، باید به آن ضربه زد.

ماده 1 زمین بازی انفرادی
زمین بازی مستطیلی است بطول 77/23 متر به عرض 23/8 متر. زمین توسط توری که از یک سیم با طناب به قطر حداکثر 8/0 سانتیمتر آویزان است، به دو نیمه تقسیم می‏گردد. انتهای این سیم با طناب باید به بالای دو پایه در دو سوی تور متصل گردد یا از روی آن گردانیده شود. قطر مقطع پایه استوانه‏ای یا اصلاح مقطع پایه مکعب مستطیل شکل نباید بیش از 15 سانتیمتر بیشتر باشد. مرکز مقطع پایه ها می‏باید در فاصلة 914/0 متری از زمین بازی واقع شود و ارتفاع پایه ها باید به گونه‏ای تنظیم گردد که قسمت بالای سیم نگهدارنده تور در ارتفاع 07/1 متری از سطح زمین واقع شود در صورتی که از زمین مشترک برای «دوبل» (به مادة 34 رجوع شود) وانفرادی استفاده شود باید تور را توسط دو پایه که پایه های بازی انفرادی نامیده می‏شوند، در ارتفاع 07/1 متری نگاهداشت. مرکز مقطع این پایه ها که قطر و به اصلاح مقطع آنها نباید بیش از 5/7 سانتیمتر باشد در هر طرف در فاصلة 914/0 متری از زمین انفرادی واقع می‏گردد. تور بازی را باید چنان کشید که فضای مابین دو پایه را کاملاً پر کند و شبکه‏ های تور به اندازه‏ای کوچکتر در نظر گرفته می‏شوند که مانع عبور توپ شود. ارتفاع تور در وسط پایه 914/0 متر باشد لذا تور در این قسمت توسط کمربندی کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر نباشد محکم در ارتفاع مورد نظر نگاهداشته می‏شود. نواری کاملاً سفید که عرض آن بیش از 5 سانتیمتر و در فاصلة مساوی در بین دو خط کناری و به موازات آنها کشیده می‏شود. خط انتهائی در طرف داخلی زمین توسط علامت مرکزی به طول 10 سانتیمتر و عرض 5 سانتیمتر در امتداد فرضی خط مرکزی سرویس است و به دو بخش تقسیم می‏شود. علامت مرکزی در هر طرف زمین بر خطوط انتهائی عمود ومتصل است. از کلیه خطوط دیگر نباید از 5/2 سانتیمتر کمتر و از 5 سانتیمتر بیشتر باشد، به استثناء خط انتهائی که نباید بیشتر از 10 سانتیمتر عرض داشته باشد. در تمام اندازه‏گیریها باید لبه خارجی خطوط را در نظر گرفت. رنگ تمام خطوط باید یکنواخت باشد. استفاده از رنگهای سفید و یا زرد و نشانه‏های تبلیغاتی یا هر چیز دیگری که در دو انتهای زمین قرار داده شده، غیر مجاز است. استفاده از رنگهای روشن تنها در صورتی مجاز است که در این امر در دید بازیکنان اختلالی ایجاد نکند.
اگر نشانه‏های تبلیغاتی بروی صندلی خط نگهدارنده دو انتهای زمین نشسته‏اند، قرارداده شود، این نشانه‏ها باید فاقد رنگهای سفید و زرد باشند. از رنگهای روشن در صورتی مجاز است که اختلال در دید بازیکنان ایجاد نکند.
1- basiline
2- Side- line
3- Service- line
4- Centerservice- line
5- Service courts
6- Center mark
تبصره:
در مسابقات «جام دیویس» و یا دیگر مسابقات رسمی قهرمانی فدراسیون بین المللی تنیس باید فاصله‏ای در پشت خطوط انتهائی در نظر گرفت که کمتر از 4/6 متر نباشد و در طرف خارجی خطوط کنار هم باید فاصله‏ای در نظر گرفت که کمتر از 66/3 متر نباشد. می‏توان صندلی خط نگهداران را در صورتیکه بیشتر از 914/0 متر بداخل این فضاها پیشروی نکرده باشند. در فاصله 4/6 متر از خطوط انتهائی در فاصلة 66/4 متر از خطوط کناری قرار دارد.